Κανείς δεν μπορούσε να υποψιαστεί, ότι η καλτ δύναμη ενός φτηνού b-movie από την Αυστραλία, θα χάριζε στη κινηματογραφική του συνέχεια, μια αξιοζήλευτη θέση στο πάνθεο του σινεμά φαντασίας. Αμετακίνητο εδώ και δεκαετίες, στις λίστες με τα καλύτερα φιλμ του είδους, το Μάντ Μαξ 2: Εκδικητής Πέρα από το Νόμο, είναι αναμφισβήτητα ένα έργο αξιώσεων. Σε σχέση με το ορίτζιναλ; Πολύ πιο πληθωρικό σε δράση και έμπνευση, με ασύγκριτα καλύτερες ερμηνείες και με καλύτερη μείξη μαύρου χιούμορ και γραφικής βίας.
Ο Τζόρτζ Μίλερ, αρνούμενος το κάλεσμα του Χόλυγουντ να σκηνοθετήσει το Rambo: First Blood, έπεισε τελικά την Warner να συνδράμει με γενναίο προϋπολογισμό (4 εκ.$) στην επιστροφή του, στο αχανές και αφιλόξενα βάρβαρο τοπίο, του δυστοπικού του οράματος. Αυτή τη φορά, του δίνεται η δυνατότητα να επεξεργαστεί καλύτερα και με μεγαλύτερο επαγγελματισμό το σενάριο-αλληγορία και να μην αρκεστεί, σε ένα απλουστευτικό φιλμ εκδίκησης. Με κεντρικό πρόσωπο φυσικά, τον αντιήρωα Μαξ Ροκατάνσκι, που μετατρέπεται εδώ, σε ζωντανό μύθο της ερήμου. Καταδικασμένος στη μοναξιά και σε πλήρης συναισθηματική απονεύρωση μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, ο Μαξ δεν είναι πλέον, ένας ευανάγνωστος χαρακτήρας. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς τί αναζητά, γιατί περιπλανιέται έτσι άσκοπα και γιατί φλερτάρει τόσο με την αυτοκαταστροφή. Και αυτό είναι, που τον κάνει τόσο γοητευτικό στα μάτια του θεατή. Αγκαζέ με την σκοτεινή εξέλιξη του ρόλου του, ο Μέλ Γκίμπσον ωριμάζει θεαματικά σαν ηθοποιός και χτίζει αριστοτεχνικά πάνω στις μικρές λεπτομέρειες. Το θέμα αυτής της σειράς ταινιών, δεν ήταν ποτέ η ανάδειξη του macho στερεότυπου, αλλά η λύτρωση ενός άντρα που καταδιώκεται από τους δαίμονές του, προστατεύοντας τους αδύναμους.
Εδώ, την πλευρά των αδυνάτων, παίρνει μια ομάδα ανθρώπων, που έχει ταμπουρωθεί μέσα στην έρημο, σε ένα στρατόπεδο-βασίλειο. Οι αντίπαλοί τους, που έχουν βάλει στο μάτι τα αποθέματά τους σε καύσιμα, είναι μια συμμορία με αναρχικά ρεμάλια και αρχηγό τους, τον υποβλητικό Χουμούνγκους (πίσω από τη μάσκα, βρίσκεται ένας Σουηδός παλαιστής).
Ο Μαξ θα γίνει υποστηρικτής των καλών, επιχειρώντας να επανακτήσει λίγη από την ανθρωπιά, που του έχει απομείνει. Η σχέση του με ένα μουγγό και σε πρωτόγονη κατάσταση αγόρι (το οποίο μάχεται με ένα ιδιαίτερα κοφτερό μπούμερανγκ), θα του θυμίσει το γιο, που δεν πρόλαβε να καμαρώσει. Επιπλέον, το ξεσκούριασμα των αντανακλαστικών του, θα του επαναφέρουν το ένστικτο της επιβίωσης και τις δοξασμένες επιδόσεις του στο τιμόνι. Ο Μίλερ επιδιώκει να δώσει έμφαση στα τραύματα του και δεν αποχωρίζεται τη θλίψη του, ούτε με την προσθήκη (επιβεβλημένων για την ατμόσφαιρα) χαρακτήρων – comic relief.
Πέρα από το ιδανικά ισορροπημένο σενάριο, είναι η σκηνοθεσία που κρατά το φιλμ, μακριά από οτιδήποτε συνηθισμένο. Με την αρχική εισαγωγική σεκάνς, φρεσκάρεται η πλοκή του πρώτου Mad Max και (επιτέλους) μαθαίνουμε, ότι όλη αυτή η αλληλοεξόντωση για βαρέλια πετρελαίου και η εξαθλίωση του πολιτισμού, οφείλεται σε ένα παγκόσμιο πόλεμο. Που αποκτήνωσε τους ανθρώπους και έσβησε την ελπίδα για το αύριο. Όλη η υπόλοιπη ταινία, είναι μια ασταμάτητη κλιμάκωση δράσης, με καταδιώξεις και τρομακτικής δύναμης συγκρούσεις, που σε αρπάζουν δυνατά από το λαιμό. Μια εμβληματική περιπέτεια φαντασίας, που κανείς φίλος του είδους, δεν συγχωρείται να χάσει.
Οι ταινίες της ζωής σου 